vrijdag 19 februari 2016

Niets zo vergankelijk als een haven

Vroeg vertrek uit Canterbury. De jeugdherberg is praktisch en goedkoop maar heeft nadelen. Twee snurkers op de kamer in de Jeugdherberg en iemand die weggegaan was maar zijn wekker had achtergelaten (om de 10 min wat hardrock) was een heel goede reden om vroeg op te staan en vroeg te vertrekken.

De eerste stop was de oudste kerk van Engeland. Ergens rond 580 was dit de uitvalsbasis van een groep monniken die de paus gestuurd had om Engeland te bekeren. Toen kon je met hoogtij nog tot vlak bij Canterbury varen. Dat is nu allemaal dichtgeslibd en omgezet tot polders (zoals het Zwin en Brugge).

Buiten de stad beginnen direct de Woodlands. Een afwisseling vsn plassen en kreken en stukjes bos. Kortom het decor van "The wind in the Willows". Jammerlijk is het deze keer niet Das die zijn autorijdende vriend redt: das wordt zelf omvergeknald.

Bij Stodmarsh zie je nog de situatie van vóór de inpoldering. Eigenlijk was het ook een polder, maar die is verzakt door een kolenmijn (een beetje zoals in Harchies). 

De polders zijn heel erg leeg. Geen boerderijen en geen hoge dijken; af en toe staat alles hier onder water. Op de polders grazen alleen kuddes schapen. Zalig, die immense leegte.

Vlak voor Sandwich verken ik nog twee andere verdwenen havens. Richborough was een militaire haven van waaruit de Romeinen vanaf 43 stap voor stap Engeland veroverden en tot Romeins gebied maakten (Caesar had er enkel een schatplichtig gebied van gemaakt). De haven was volledig ommuurd aan landzijde. Door de ligging diep in een baai was het geliefder dan Dover. De Romeinse omwalling staat er nog, nu zo'n 4 km van de zee weg.

Van de noodhaven die de Engelsen in WO1 bouwden om (nog sneller) mannen, munitie en materiaal naar Vlaanderen en Noord-Frankrijk te sturen zijn alleen de kaai en wat stukken spoor nog over. Blijkbaar vulde men hier kleine rivierboten die met kalm weer de zee overstaken en dan in Frankrijk zonder overladen konden doorvaren via rivieren en kanalen. Tijdens de oorlog werd het logistiek systeem geperfectioneerd : Richborough bediende via Duinkerken de legers rond Ieper, Dover en Folkstone bedienden via Calais en Boulogne de meer zuidelijke stukken front. Zonder Righborough geen hel van Passendale. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten